Паримија на денот: Книга пророк Исаија 1:1-20
1. | Видение на Исаија, синот Амосов, кое го виде за Јудеја и Ерусалим, во деновите на јудејските цареви Озија, Јоатам, Ахаз и Езекија. |
2. | Чујте, небеса, и слушај, земјо, зашто Господ вели: „Јас воспитав и подигнав синови, а тие се побунија против Мене. |
3. | Волот го познава стопанот свој, и оселот – јаслите на господарот свој, а Израилот не Ме познава, Мојот народ не разбира.” |
4. | Ах, народе грешен, народ претрупан со беззаконија, племе на злодејци и синови погубни! Го оставивте Господа, Го презревте Светецот Израилев, – се вративте назад. |
5. | Каде уште да ве бијат вас, кои сe уште се противставувате? Целата глава ви е во рани, и целото срце ви е изнемоштено. |
6. | Од главата до петите нема во тој народ здраво место, сињаци, гнојни рани, нечистени, непреврзани и неомекнати со елеј. |
7. | Земјата ви е опустошена, градовите ви се изгорени со оган; нивите ваши пред ваши очи туѓинци ги јадат; и пустош е, како што запустуваат туѓинци. |
8. | Остана ќерката Сионова како колиба во лозје, како сеница во градина, како опсаден град. |
9. | Да не беше ни оставил Господ Саваот мал остаток, ќе бевме исто така како Содом, ќе заприлегавме на Гомор. |
10. | Чујте го словото Господово, кнезови содомски, вслушај се во законот на нашиот Бог, народе гоморски! |
11. | „Зашто ми се многуте ваши жртви – вели Господ. Презаситен сум од сепаленици на овни и од маснотија на згоен добиток; крв од телиња, од јагниња и јариња не сакам. |
12. | Кога доаѓате да се јавите пред лицето Мое, кој ви бара да ги газите дворовите Мои? |
13. | Не принесувајте веќе суетни жртви; кадењето е одвратно за Мене; новомесечија, саботи и празнични собранија не можам да трпам: беззаконие – и празнувања…? |
14. | Душата Моја ги мрази вашите новомесечија и вашите празници: тие се товар за Мене, тешко Ми е да ги носам. |
15. | И кога протегате раце, Јас ги кријам од вас очите Свои, а кога ги умножувате молбите свои, Јас не слушам: рацете ваши се полни со крв. |
16. | Измијте се, исчистете се; иставете ги од очите Мои лошите дела свои; престанете да правите зло; |
17. | научете се да правите добро, барајте правда, спасувајте угнетен, заштитувајте сирак, застапувајте се за вдовица.” |
18. | Тогаш дојдете и ќе се пресуди, вели Господ. Гревовите ваши да се и како бакам, – како снег ќе ги побелам; да бидат црвени и како пурпур, – како волна ќе станат бели. |
19. | Ако Го барате и послушате, ќе ги јадете добрата земни; |
20. | ако, пак, не сакате и се противставувате, меч ќе ве истреби, тоа го рече устата Господова. |
Паримија на денот: Прва книга Мојсеева (Битие) 1:1-13
1. | Во почетокот Бог ги создаде небото и земјата. |
2. | Земјата беше безоблична и празна; и имаше темнина над бездната; Духот Божји лебдеше над водата. |
3. | И рече Бог: „Нека биде светлина!” И би светлина. |
4. | И виде Бог дека светлината е добра; и ја оддели Бог светлината од темнината. |
5. | И светлината Бог ја нарече ден, а темнината ја нарече ноќ. И би вечер, и би утро – ден први. |
6. | Потоа рече Бог: „Нека има свод среде водата и тој да разделува вода од вода!” |
7. | И создаде Бог свод; и ја одвои водата од под сводот од водата над сводот. Така и стана. |
8. | И сводот Бог го нарече небо. И би вечер и би утро – ден втори. |
9. | И рече Бог: „Нека се собере водата, што е под небото, на едно место, и нека се појави суво!” И стана така. |
10. | И сувото Бог го нарече земја, а собраните води ги нарече – мориња; и виде Бог дека е добро. |
11. | И пак рече Бог: „Нека израсте од земјата зеленило – трева, што дава семе, според својот род и вид, и дрво плодородно на земјата, што дава плод и има во себе семе, според својот род и вид!” И стана така. |
12. | И пушти земјата од себе зеленило: трева што дава семе според својот род и вид, а и дрво плодородно што раѓа плод, и чие семе е според нивниот род на земјата. И виде Бог дека е добро. |
13. | И би вечер, и би утро – ден трети. |
Паримија на денот: Книга Мудри Соломонови изреки 1:1-20
1. | Изреки Соломонови, син Давидов, цар израилски, |
2. | за да се познае мудроста и поуката, за да се разберат изреките на разумот; |
3. | за да се усвојат правилата на благоразумието, правосудието, судот и правината; |
4. | да им се даде на простите разумност, на младите – знаење и расудување. |
5. | Ако мудриот слуша, ќе ги умножи знаењата свои, и разумниот ќе најде мудри совети, |
6. | за да разбира мудра изрека и длабок збор, зборовите на мудреците и нивните гатанки. |
7. | Почеток на мудроста е стравот Господов; добро разбираат сите, што се раководат од него; а послушноста кон Бога е почеток на разбирањето; само глупавите ги презираат мудроста и поуката. |
8. | Слушај ја, синко, поуката на татка си и не го отфрлај заветот на мајка си. |
9. | зашто тоа е красен венец за главата твоја и украс за вратот твој. |
10. | Синко, ако те мамат грешници, не попуштај; |
11. | ако кажат: „Дојди со нас, да направиме заседа за убиство, да го пречекаме непорочниот без вина, |
12. | жив да го голтнеме, како што голта пеколот, и цел како оној што слегува во гроб; |
13. | да си натрупаме секаков скапоцен имот, да ги наполниме куќите наши со плен; |
14. | ти ќе фрлаш жреб заедно со нас, една торба ќе има за сите нас.” |
15. | Синко, не оди на пат со нив, задржи си ја ногата од патеките нивни, |
16. | зашто нозете нивни трчаат кон злото и брзаат крв да пролеваат; |
17. | напразно се распнува мрежа пред птици. |
18. | Но тие прават заседа против крвта своја, демнат против душите свои. |
19. | Такви се патиштата на секого, кој е алчен на туѓ имот: тоа му го одзема животот на оној, што го заграбил. |
20. | Премудроста говори високо на улицата, го крева гласот свој по плоштадите, |
Поука на денот: Свети Григориј Палама
Постот претставува корен на секоја добродетел и почеток на исполнувањето на Божјите заповеди...Постот и воздржанието им користат не само на добродетелите, туку и на побожноста; бидејќи постот мора да е проследен со воздржанието. Зошто? Затоа што, заситеноста од јадењата е пречка за очистителната жал и тага по Бог и смирението на срцето, коишто несклоноста за покајание ја преобратуваат во спасоносно покајание. Ограничувањата во храната и сонот, како и воздржувањето на сетилата, го смируваат срцето и го тераат да жали за гревовите.